سیستم رزینی پلی استر و پلی وینیل استر:
رزین پلی استر برای استفاده در قالب گیری، نیاز به افزودن چندین محصول جانبی دارد. این محصولات به طور کلی عبارتند از:
- کاتالیزور (پراکسید یا در زبان عامیانه اسید)
- شتاب دهنده (مانند نفتنات کبالت)
- افزودنی ویسکوزیته (تیکسوتروپیک)
- پرکننده
- رنگدانه (حداکثر تا 10 درصد وزنی)
- افزودنی هایی مانند مقاومت در برابر مواد شیمیایی/آتش
یک تولید کننده ممکن است رزین را به شکل اصلی یا با هر یک از افزودنی های فوق که قبلاً اضافه شده، عرضه کند. رزین ها را می توان مطابق با نیازهای قالب ساز فرموله کرد و به سادگی برای افزودن کاتالیزور قبل از قالب گیری آماده نمود.
کاتالیزر :
فرآیند پخت یا شکل گیری از طریق پلیمریزاسیونِ رادیکالیِ باند های غیر اشباع رزین پلی استر اتفاق می افتد و در این فرآیند کاتالیزر نقش شروع کننده و فعال کننده ی واکنش را بر عهده می گیرد. کاتالیزورها کمی قبل از استفاده (به اندازه 1-2 Phr برای 100 Phr رزین) برای شروع واکنش پلیمریزاسیون به سیستم رزین اضافه می شوند.در پخت رزین پلی استر و وینیل استر معمولا از کاتالیزر A60 استفاده می شود.
شتابدهنده:
گرفتن یا پخت شدن یا پلیمریزاسیون رزین، در عمل بسیار کند است، بنابراین به مقدار 0/2 تا 0/5 phr شتاب دهنده به سیستم پخت پلی استر می افزاییم تا این فرآیند تسریع گردد. در پخت رزین پلی استر و وینیل استر معمولا از شتابدهنده ی کبالت 10% استفاده می شود. البته آنجایی که شتاب‌دهنده‌ها در غیاب کاتالیزور تأثیر کمی بر رزین دارند، گاهی اوقات توسط سازنده پلی‌استر به رزین اضافه می‌شوند تا یک «رزین پیش شتاب‌شده» ایجاد کنند.
برای تهیه کاتالیزر و شتابدهنده پلی استر یا وینیل استر می توانید از صفحه اسید و کبالت پلی استر اقدام فرمایید.
نکته:
در نظر داشته باشید هرگز کاتالیزر پراکساید و شتابدهنده ی کبالت به صورت مستقیم با یگدیگر در تماس قرار نگیرند زیرا با ایجاد یک واکنش انفجاری گرمازا می توانند منجر به بروز حوادث آتش سوزی ناگواری شوند.
افزودنی تیکسوتروپیک:
این مواد جهت افزایش گرانروی ظاهری رزین و جلوگیری از شُره کردن در دیواره های عمودی مورد استفاده قرار می گیرد اما لازم به ذکر است که تاثیر نامطلوبی بر عمر، سرعت و خواص پخت رزین پلی استر دارند. خاک رس چینی، پودر PVC و اکسید های فلزی از نمونه مواد مصرفی به این منظور هستند.
پر کننده:
فیلر یا پرکننده به منظور کاهش قیمت و بهبود خواص به رزین پلی استر اضافه می شود. از جمله فیلر های پر مصرف در این سیستم رزینی می توان از کلسیم کربنات عمل آوری شده (به ویژه انواع کریستالی آن) یاد کرد، علاوه بر آن از ذرات کروی کوچک شیشه (20الی 500μm) و پودر چوب نیز می توان استفاده کرد. در صورت علاقه مندی به دریافت اطلاعات تخصصی تر در زمینه پر کننده ها می توانید به مقاله “پرکاربرد ترین افزودنی های مصرفی در صنعت کامپوزیت” مراجعه نمایید.
فوت کوزه گری فرآیند قالب گیری:
- در تهیه مخلوط رزین قبل از قالب گیری دقت زیادی لازم است. قبل از افزودن کاتالیزور، رزین و هر گونه افزودنی باید به دقت هم زده شود تا همه اجزا به طور یکنواخت پراکنده شوند. این هم زدن باید کامل و دقیق باشد زیرا هر هوای وارد شده به مخلوط رزین بر کیفیت قالب گیری نهایی تأثیر می گذارد. این امر مخصوصاً در هنگام لایه‌چینی با الیاف تقویت‌کننده بیشتر می‌شود، زیرا می‌تواند حباب‌های هوا در داخل لایه‌ها ایجاد کند که منجر به تضعیف ساختار شود.
- در فرآیند قالب گیری سه زمان حائز اهمیت است:
زمان ژل شدن (Gel time) که در این بازه زمانی می توان شتابدهنده را افزود.
زمان سخت شدن (Hardening time) که پس از آن رزین به حد کافی سخت شده و آماده ی خروج از قالب است.
زمان نهایی سخت شدن (Maturing time) که مدت زمانی که رزین نیاز دارد تا به سختی و پایداری کامل و مقاومت شیمیایی نهایی برسد.
- باید توجه داشت که واکنش پخت رزین های پلی استر، گرمازا است، لذا باید با استفاده از میزان و نوع کاتالیزر و شتابدهنده از ایجاد گرمای واکنش بیش از حد جلوگیری کرد؛ این گرما عامل تغییر رنگ و ایجاد ترک های ریز در محصول خواهد بود. (حداکثر دمای پخت برای رزین پلی استر 170 درجه سانتی گراد در نظر گرفته می شود)
شما می توانید در خصوص انتخاب مناسب ترین سیستم رزینی متناسب با کاربرد مد نظرتان با مشاوران شرکت ایران کامپوزیت کاویان از یکی از روش های زیر در ارتباط باشید.
شماره تماس شرکت ایران کامپوزیت کاویان تولید کننده تخصصی صنعت کامپوزیت، رزین و الیاف